Izaline Calister zingt klaagzang 'Nonze' tijdens Nationale Herdenking Slavernijverleden

Afrorepublic
0

Videostill van Izaline Calister tijdens Keti Koti

Tijdens Nationale Herdenking Slavernijverleden op 1 juli 2023 zingt de Curaçaose zangeres Izaline Callister de klaagzang van de tot slaafgemaakte Curaçaose vrouw Nonze. Het lied  is een bewerking van het gedicht van de Curaçaose schrijver en dichter Pierre Lauffer.  


Callister zong de openingsact, maar ze was zenuwachtig, zegt ze in een interview met RTV Noord. 'Het regende, dus ik had zorgen over de techniek. Alles werd nat. De gitaar, de trommels. Maar juist daardoor leek iedereen van de productie harder te gaan lopen om er iets moois van te maken.' 


Zelf hoort Calister de speech van de koning in de auto, met tranen in haar ogen. Ze is dan al weg omdat ze in het kader van Keti Koti ook moet optreden in Den Haag.  


De video begint bij de introductie van het lied (gezongen in het Papiaments).


 

 Nonze su kantika di tambú

Est’un aña di mizeria
ku n’ tin hende pa want’é
Ni muraya n’ ke tenemi
lapilapi ku mi ta
Krus ta bou, mi mama dushi
Tin Wansitu riba mesa
Tin spiritu na mi skina
te kachó ta kore bai
Sentebibu na mi porta
no ke shi mi enemigu
Lumbra blanku ku su huma
n’ yudami bati nan
Pa mi rondia poko brio
watakeli m’a bebe
ma su awa’a lanta marga
laga fuku hostiná


Ata nan ta toka kachu
pa mañan mi paga ple
tira piki den baranka
fish’i araña pa busá
Resa kredu pa mi muri
Nonze n’ ta buriku mas
Planta sia n’e buraku
Waze di mi laga ka

 

Nonze’s tambu-lied

Wat een jaar! Zo vol ellende
dat geen mens ertegen kan.
Zelfs de muur biedt mij geen steun
Want zo gammel voel ik mij
God o God, ik zit aan de grond.
Dat wordt op een houtje bijten.
Ik trek zoveel onheil aan
dat zelfs honden mij gaan mijden.
Ook de aloë naast de deur
kan niets toen tegen mijn vijand
En de wierook die ik brand
Helpt niet om hem te verslaan.
Om wat energie te krijgen
dronk ik watakelie-thee,
maar dat brouwsel was erg bitter
en het onheil week niet meer


Op de hoorn wordt nu geblazen
morgenvroeg roept weer de plicht;
houweel in rotsgrond hakken,
wat je noemt een slavenbaan.
Bid een Credo aan mijn doodsbed
Nonze is geen ezel meer.
Plant een koortsboom bij mijn graf
Waze zegt: Je tijd is daar.

 

Vertaling: Henry Habibe en Igma van Putte



Post a Comment

0Comments
Post a Comment (0)