Sylvana Simons in therapie bij Glenn Helberg : "Ben ik werkelijk zo star, zo hard, zo oordelend als mij wordt toegedicht?"

Screenafbeelding van Sombra di Koló

Hoe praat je over ras? En op welke manier is huidskleur gekoppeld aan klasse? Het zijn vragen waar de Curaçaose documentaire SOMBRA DI KOLÓ (vert. De schaduw van kleur) uit 2015  een antwoord op zoekt. 

De film van antropologe Angela Roe en filmmakers Selwyn de Wind en Hester Jonkhout is onthullend, maar brengt ook nuances aan. Het is een eerlijke, insiders kijk op de Curaçaose maatschappij en brengt aan de hand van interviews met Curaçaoënaars uit verschillende lagen van de samenleving, de rol die huidskleur speelt tijdens het dagelijks leven in kaart.

 

Waarom wilden jullie deze documentaire maken?

Angela Roe: De film is een onderzoek naar racisme op Curaçao. Ik ben in Nederland opgegroeid, maar mijn moeder komt van het eiland. In Nederland heerst er een taboe op het praten over huiskleur en racisme, maar toen ik op Curaçao ging wonen, merkte ik dat het taboe daar net zo hard was. Dat wekte mijn interesse als antropologe. Waar komt dat vandaan? En hoe is kleur gekoppeld aan klasse? 

Mijn eerste idee was om een documentaire over de Tambú, een oude afro-caribische drumtraditie, te maken en dan vandaaruit op het onderwerp kleur uit te komen. Dat plan liep op niets uit, maar ik merkte wel iets opvallends. 

Wanneer mensen me gewoon op straat of in de supermarkt vroegen waar ik mee bezig was, dan kwamen ze met allemaal verhalen als ik zei dat ik over huidskleur en ras een onderzoek deed. Dat was opvallend. Mensen praten er niet thuis of met collega’s over en zullen er nooit uit zichzelf over beginnen, maar wanneer ik er naar vroeg dan barstte iedereen los. Er was duidelijk een behoefte om er over te praten. Toen dacht ik: dan vraag ik het gewoon recht op de man af.

Lees  het hele interview bij: The Cult Corner.