Lovend waren het publiek en literatuurcritici over Bea Vianen na haar debuutroman Sarnami, hai in 1969. Ook nu, meer dan vijftig jaar later, is men nog steeds onder de indruk van haar boeken. Sarnami, Hai is in 2021 herzien en opnieuw uitgeven.
De Volkskrant kopte hierover enthousiast ‘de heruitgave van Sarnami, hai is een voltreffer’ en De Groene Amsterdammer noemt het ‘één van de belangrijkste herontdekte romans van de afgelopen jaren’. Speciaal voor deze avond schrijft gelauwerd schrijver Astrid H. Roemer een essay over het werk van Bea Vianen. Vianen schreef meerdere boeken en verslagen, waaronder het bekende Sarnami, hai en Strafhok.
Haar werk was, en blijft, relevant door de belangrijke thema’s die zij hierin niet schuwt. De zoektocht naar de betekenis van haar verlangens en vrijheidsdrang is onlosmakelijk verweven met de situatie in haar vaderland, Suriname, waaraan het koloniale verleden ten grondslag ligt. Het werk van Vianen bevat veel autobiografische elementen, en behandelt daarnaast veel maatschappelijke onderwerpen uit het Suriname van die tijd.
Ook in het werk van Astrid H. Roemer keren deze thema’s telkens weer terug, bijvoorbeeld in haar onlangs verschenen roman DealersDochter. Echter, in het werk van Roemer is een harde anti-racistische opstelling duidelijk voelbaar. De auteur articuleert daarnaast het vrouw-zijn in diverse patriarchale contexten. De romans van Roemer dragen al decennialang bij aan de discussie over racisme in Nederland, en het slavernijverleden. Haar personages zijn personificaties van de diverse identiteiten in Suriname.
Post a Comment