Sylvana Simons in therapie bij Glenn Helberg : "Ben ik werkelijk zo star, zo hard, zo oordelend als mij wordt toegedicht?"

Videostill van Izaline Calister tijdens Keti Koti

Tijdens Nationale Herdenking Slavernijverleden op 1 juli 2023 zingt de Curaçaose zangeres Izaline Callister de klaagzang van de tot slaafgemaakte Curaçaose vrouw Nonze. Het lied  is een bewerking van het gedicht van de Curaçaose schrijver en dichter Pierre Lauffer. 

Callister zong de openingsact, maar ze was zenuwachtig, zegt ze in een interview met RTV Noord. 'Het regende, dus ik had zorgen over de techniek. Alles werd nat. De gitaar, de trommels. Maar juist daardoor leek iedereen van de productie harder te gaan lopen om er iets moois van te maken.'

Zelf hoort Calister de speech van de koning in de auto, met tranen in haar ogen. Ze is dan al weg omdat ze in het kader van Keti Koti ook moet optreden in Den Haag. 

De video begint bij de introductie van het lied (gezongen in het Papiaments).

Nonze su kantika di tambú Est’un aña di mizeria ku n’ tin hende pa want’é Ni muraya n’ ke tenemi lapilapi ku mi ta Krus ta bou, mi mama dushi Tin Wansitu riba mesa Tin spiritu na mi skina te kachó ta kore bai Sentebibu na mi porta no ke shi mi enemigu Lumbra blanku ku su huma n’ yudami bati nan Pa mi rondia poko brio watakeli m’a bebe ma su awa’a lanta marga laga fuku hostiná Ata nan ta toka kachu pa mañan mi paga ple tira piki den baranka fish’i araña pa busá Resa kredu pa mi muri Nonze n’ ta buriku mas Planta sia n’e buraku Waze di mi laga ka

Nonze’s tambu-lied  Wat een jaar! Zo vol ellende dat geen mens ertegen kan. Zelfs de muur biedt mij geen steun Want zo gammel voel ik mij God o God, ik zit aan de grond. Dat wordt op een houtje bijten. Ik trek zoveel onheil aan dat zelfs honden mij gaan mijden. Ook de aloë naast de deur kan niets toen tegen mijn vijand En de wierook die ik brand Helpt niet om hem te verslaan. Om wat energie te krijgen dronk ik watakelie-thee, maar dat brouwsel was erg bitter en het onheil week niet meer  Op de hoorn wordt nu geblazen morgenvroeg roept weer de plicht; houweel in rotsgrond hakken, wat je noemt een slavenbaan. Bid een Credo aan mijn doodsbed Nonze is geen ezel meer. Plant een koortsboom bij mijn graf Waze zegt: Je tijd is daar.   Vertaling: Henry Habibe en Igma van Putte