Astrid H. Roemer is een van de grote zwarte feministische vrouwen in Nederland. In de jaren ’70 kwam ze hier naartoe vanuit Suriname. Haar boeken, dichtbundels en toneelstukken kaartten schurende onderwerpen aan, zoals seksisme, discriminatie, racisme en homoseksualiteit. Geen enkele zwarte schrijver uit de kolonieën heeft dit in Nederland zo scherp neergezet in literatuur. Roemer denkt niet in hokjes; de wereld is van ons allemaal. Haar thema’s zijn nu actueler dan ooit.
Centraal in deze film staat het leven en werk van Astrid H. Roemer, maatschappelijk zeer geëngageerd, leefde zij toch gedurende vijftien jaar in volstrekte verborgenheid en anonimiteit. Voor het eerst treedt zij nu weer in de openbaarheid. Het gaat in deze documentaire over de betekenis van het schrijversvak voor haar en de visie van anderen daarop en over het taboe op de ‘decembermoorden’ op 8 december 1982 in Suriname. Roemer beschreef een fictief westers 2 tribunaal: alle grenzen dicht en de volkeren gaan met elkaar in conclaaf over de schuldvraag. In de documentaire wordt dit omgedraaid: Vier vrouwen - zwart en wit – discussiëren over deze schuldvraag in Rechtbank Den Haag.
Vijftien jaren lang trok Roemer rond met kat, laptop en rugzak. Niemand wist meer waar ze was. De film verhaalt van een fascinerende zoektocht naar een van de meest markante Caraïbisch Nederlandse schrijvers, die al die jaren bleek te werken aan het tweede deel van haar autobiografie, aan een libretto en een nieuwe roman.
Lees ook: Een avond over Cindy Kerseborn met Marlene Dumas, Sherman de Jesus & Michiel van Kempen
Post a Comment